Psikoteknikoak: Musikak eta sexuak bide beretik dakarte plazera

Psikoteknikoak: Musikak eta sexuak bide beretik dakarte plazera

Garunaren berezko opioideek zerikusi handia dute musikak eragiten duen gozamenean, Quebeceko ikerketa batean egiaztatu dutenez. Horixe bera gertatzen da sexuarekin, drogekin eta janariarekin ere. Opioide horiek blokeatzen dituen botika bat baliatuta, gustuko musika entzun eta hala ere ezer ez sentitzea lortu dute. Sexua, drogak eta rock-and-rolla: maiz elkarri lotuta agertzen den hitz hirukotea. 1977an Ian Duryk argitaratutako kantu batean du jatorria atsotitz moduko honek. Ordutik bertsioak, filmak eta telebista saioak egin dira izenburu horrekin berarekin, eta esapidea gizartean txertatu da erabat, maiz izaten baitugu ahotan. Bada, Dury jaunak ez zuen halakorik esperoko hori idatzi zuenean, baina zientziak ere frogatu du badela harremanik sexuaren, drogaren eta musikaren artean. Izan ere, hiru horiek (bai eta janariak ere) eragiten duten plazerean, garuneko sistema kimiko berberak hartzen du parte. Gustuko dugun musika entzuten dugunean, endorfinak (opioide endogenoak) eta dopaminak (neurotransmisoreak) askatzen ditugu; sexuarekin edo janariarekin bezalaxe. Hala egiaztatu dute, Quebeceko McGill Unibertsitatean egindako ikerketa batean. “Lehenbizikoz erakutsi dugu garunaren berezko opioideek esku-hartze zuzena dutela musikaren plazerean“, dio Daniel Levitin neurozientzialari, musikari eta ikerketa honen arduradunak. Scientific Reports aldizkarian eman dute egindako lanaren berri. Ikerketa ildo honi lotuta, Levitinen taldeak zein beste batzuek erresonantzia magnetikoak baliatu izan dituzte aurrez, musikaz gozatzen ari garenean, garunaren zer zonalde aktibatzen diren ikusteko. Honetan guztian sistema opioideak zerikusiren bat baduela ondorioztatzeko balio izan die horrek, baina orain, urrats garrantzitsuagoa egin dute, naltrexonarekin egindako esperimentu baten bidez. Garuneko opioideak blokeatzeko ahalmena duen substantzia da naltrexona, eta zenbait adikzio (alkohola, droga batzuk) tratatzeko baliatzen da horregatik. Beste osagai aktibo batekin konbinatuta, obesitateari aurre egiteko ere erabiltzen da; haren eraginpean, jatea ez baita gozagarria. Zenbait ikerketatan egiaztatu dutenez, orgasmoak eragindako plazera ere blokeatu...
Psicotécnicos: Incendios en el automóvil: una posibilidad para la que hay que estar prevenidos

Psicotécnicos: Incendios en el automóvil: una posibilidad para la que hay que estar prevenidos

  Siempre hablamos de los incendios en el hogar o en el campo, aunque lo cierto es que también el vehículo, un lugar donde pasamos parte de nuestro tiempo cuando viajamos, ya sea para acudir al trabajo, ir de compras o simplemente acudir a un destino vacacional, puede verse envuelto en llamas y sufrir el tan temido incendio por cualquier causa. El fuego arrasa todo lo que se encuentra a su paso y es uno de los peores enemigos que nos podemos encontrar en la carretera, o peor aún, en nuestro coche. Por ello es muy importante saber cómo se produce y cómo actuar para que el incidente no vaya a mayores. Un total de 143 personas perdieron la vida en 2015 como consecuencia de un incendio o una explosión, un 11,7% que en el año anterior, tal y como revela el estudio ‘Víctimas de Incendios en España en el 2015’, elaborado por la Fundación MAPFRE en colaboración con la Asociación Profesional de Técnicos de Bomberos. Causas de un incendio en el automóvil Se calcula que cada año arden en España del orden de 600 coches, siendo la mayoría de ellos producidos en las grandes ciudades como Madrid y Barcelona. Aunque todos estamos expuestos al peligro. Pero, ¿por qué se puede incendiar el automóvil? No es fácil saberlo, aunque cualquier vehículo convencional porta un motor térmico que dispone de combustible líquido para que produzca energía, según apuntan desde Cesvimap, el Centro de Experimentación y Seguridad Vial de MAPFRE. Aunque éste no es el único componente del automóvil que puede arder, pues además del motor, existen otros materiales combustibles, que...
Gidakarneta berritzea: EJN: elikadura etsai bihurtzen denean

Gidakarneta berritzea: EJN: elikadura etsai bihurtzen denean

2007. urtean, zirrara eragin zuen Isabelle Caro frantziar modeloak egindako iragarki batek; emakume horrek anorexia zuen 13 urtetatik, eta izugarri argal ageri zen irudi haietan, edertasun eredu artifizial batera asko ohitua zegoen jendeari ezinegona eragiteraino. Zirrara eta ezinegon haiek berritu egin ziren handik hiru urtera, Isabelle Caro hil egin zela jakin zenean. Anorexia eta bulimia ez dira gaixotasun ezezagunak. Hamarkada batzuk badira horien eragina sumatzen hasi ginela, eta gaur egun ere oso hedatuta daude tamalez; gainera, gero eta jende gazteagoari eragiten diote. Elikadura, izan ere, elikatzeko beharrizanak asetzen dizkigun bitarteko hori, arazo ere bihur daiteke atzean jokabide patologiko bat dagoenean. Vicente Jose Turon Gil mediku psikiatrak eta Laia Turon Viñas pediatrak eskuliburu bat atera dute gai horren inguruan, Elikadura arloko Jokabide Nahasmenduei buruzko eskuliburua izenekoa (AEETCA Elikadura arloko Jokabide Nahasmenduak Ikertzeko Espainiako Elkarteak argitaratua da), eta hor azaltzen dutenez, “elikadura funtsezkoa da bilakaera psikologikoan” eta “janariarekiko sentipen erosoen eta deserosoen arteko harremanak bizi osoan irauten du, eta, hortaz, ez da harritzekoa antsietateak, depresioak edo poztasunak eragin erabakigarria izatea elikatzeko prozesuetan”. EROSKI CONSUMERek leku bat eskaini nahi izan die elikadurari lotuta dauden patologia horiei, jakin egin nahi baitu zenbateko prebalentzia duten Estatuan eta zer-nolako lekua hartzen duten Interneten. Izan ere, Elikadura arloko Jokabide Nahasmenduei buruzko Praktika Klinikoen Gida Praktikoak nabarmentzen duen bezala (nahasmendu horiei lotuta dauden profesional batzuek landu zuten 2009an, eta Espainiako Osasun Sistema Nazionalak argitaratu), “EJNek garrantzi soziosanitario handia hartu dute, larriak direlako, konplexuak eta zaila delako diagnostiko bat egitea gaitzak hartzen dituen esparru guztientzat, eta zaila delako, halaber, tratamendu espezifiko bat ezartzea”. Azterlan hori egiteko, hainbat erakundek argitaratu dituzten dokumentuak erabili ditugu esku artean, honako hauek besteak...
Renovar carné de conducir: El coche autónomo se perfecciona: Tesla mejora su Autopilot reduciendo un 40% el riesgo de accidente

Renovar carné de conducir: El coche autónomo se perfecciona: Tesla mejora su Autopilot reduciendo un 40% el riesgo de accidente

  Cada vez son más los fabricantes que equipan sistemas de ayuda a la conducción con el objetivo de facilitar la vida de los conductores, pero sobre todo, para incrementar la seguridad. Aún así, muchos conductores todavía son reticentes al uso de esta tecnología, porque les cuesta llegar a “fiarse” de una máquina. Sin embargo, esta es una percepción que terminará cambiando cuando la tecnología demuestre con datos y pruebas que puede reducir los accidentes de forma importante. Eso sí, durante todo ese proceso, los sistemas de ayudas a la conducción están condenados a estar continuamente en el punto de mira. Cualquier duda o sospecha de que el sistema haya podido fallar generará revuelo entre la gente y la prensa, y puede que hasta sea objetivo de investigaciones por parte de la autoridades pertinentes. El sistema de ayudas a la conducción de Tesla estuvo en el punto de mira Eso mismo ocurrió con el sistema de ayudas a la conducción de Tesla, nombrado por la propia marca como Autopilot. Para el que no lo sepa, el Autopilot puede tomar el control del volante (conocido como Autosteer) o del pedal de freno, entre otras cosas. Hace ya algo más de 6 meses, ocurrió el primer accidente mortal en un Tesla con el sistema activado, algo que generó un gran revuelo, incluyendo una investigación por parte de la NHTSA, la agencia encargada de velar por la seguridad en las carreteras estadounidenses. Tesla siempre ha dejado claro que el conductor acepta las condiciones al usar el Autopilot, un sistema que requiere de la atención del conductor y que está en constante evolución, pero que no...
Psikoteknikoak: Ospitaleko bakterioen desinfekzio metodoak atakan

Psikoteknikoak: Ospitaleko bakterioen desinfekzio metodoak atakan

Acinetobacter baumannii bakterioa da mundu osoko ospitaleetako epidemia-agerraldi askoren eragilea. Gai da kondizio gogorretan denbora luzean bizirik irauteko, lehortzearekiko erresistentzia eta antibiotiko eta desinfektatzaileekiko erresistentzia harrigarriak baititu. Bakterioa bizi den ingurunean zer portaera duen jakiteko asmoz, bakterioak ospitaleko ingurunearekin lotutako askotariko kondizioetan bizirik irauteko zer estrategia dituen aztertu du Zaloa Bravo mikrobiologoak.Ospitalean hartzen diren infekzioek osasun-arazo handiak eragiten dituzte, izan ere, arazo ugari sortzen dituzte, infekzioak eragiten dituzten bakterioen erresistentzia handia baita. UPV/EHUko Zaloa Bravo ikertzaileak ikusi du Acinetobacter baumannii bakteriori hainbat desinfekzio-prozesuz aurre egin arren, zelula batzuek bizirik jarraitzen dutela, nahiz eta ez dira gai ohiko kultibo-inguruneetan hazteko. Ondorioz, zelula horiek ez dira detektatzen desinfekzio-prozesua ebaluatzeko metodoen bidez, metodo horiek zelulen hazkuntzan oinarritzen baitira. Bakterioaren erresistentzia ezaguna izan arren, Zaloa Bravok azaldu du “bakterioak egonkortasun eta bideragarritasun handia duela oso egoera gogorretan denbora luzez, 30 egun baino gehiagoz”. Horregatik, funtsezkotzat jotzen da ospitaleetan mikroorganismoak desinfektatzeko metodoak berme osoz erabiltzea. Ikerketan, hainbat garbiketa-metodoren eraginkortasuna aztertu zuen, bai erradiazioa erabiltzen duten metodoak, bai desinfektatzaileekin egindako garbiketak. A. baumannii bakterioa eragile horien eraginpean jarri ondoren lortutako emaitzek agerian utzi zuten aztertutako desinfektatzaile bat ere ez dela gai mikroorganismo hori erabat ezabatzeko”, azaldu du ikertzaileak. Ezabatzen diren eta ez diren bakterioez gainera, ikerketa honen emaitza garrantzitsuenetako bat da ikertzaileak ikusi zuela erradiazioek eta oxidatzaile batzuek eragiten dutela mikroorganismoa egoera bideragarri ez-kultibagarrian sartzea (VBNC, viable but nonkulturable), hain zuzen ere, zelulak ohiko kultibo-inguruneetan hazteko gai ez diren baina nolabaiteko aktibitate metabolikoa baduten egoeran. Horrek esan nahi du zelula aktiboak direla. “Acinetobacter baumanniik egoera bideragarri ez-kultibagarria hartzen duela frogatzen duen lehen lana da hau”, adierazi du Bravok. VBNC egoeran dauden mikroorganismo patogenoak, oro har, ez dira gai...

Uso de cookies

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies, pinche el enlace para mayor información.plugin cookies

ACEPTAR
Aviso de cookies